Ruwhaar Teckelkennel van 't Rief

Gefokt op schoonheid en karakter

Pups van Zazou

Donderdag 16 september 2010


Vanmorgen werden wij op een onmogelijk tijdstip uit ons nest getrommeld. We hadden natuurlijk al wel in de gaten dat er iets gaande was, want de kleintjes van Coco werden na elkaar uit hun rode kist weggehaald en waren toch wel een aantal minuten weg. Toen wij onze mama vroegen wat hier gaande was en waarom wij in vredesnaam zo vroeg op moesten, vertelde ze dat er voor Prinz Florisz en Fritz vandaag bezoek komt. Heeeeelamaaaaal uit Brabant. Zouden dat bezoek hebben overnacht onderweg?? Mijn zusje Fleur en ik dachten even dat wij niet belangrijk genoeg waren omdat ze speciaal voor Florisz en Fritz kwamen.  Maar onze mama vertelde dat het bezoek voor ons volgende maand komt. De Muldertjes en Gert-Jan en Els komen dan speciaal voor ons, de meiden en dan hebben de jongens lekker pech! Wij gaan inmiddels 3 keer per week naar de fitness-afdeling van onze werpkist en het gevolg is dat wij nu zo af en toe op onze pootjes proberen te gaan staan. Van dat zeehonden-imago willen wij nu toch wel een keer af. Nou moet ik bekennen, dat het met de voorpoten een stuk makkelijker is dan met de achterpoten.
En op alle 4 tegelijk...helaas...dat lukt nog niet.
Nog even een paar dagen aan de gewichten hangen dus. Want de hele dag omkukelen zie ik toch niet zo zitten. Nadat de kids van Coco mee waren  geweest met ons vrouwtje en met een witte snoet terugkwamen, wisten wij wel wat er ging gebeuren.
Kijk...dat scheelt weer als je van een ervaren moeder als de onze  precies hoort wat er zoals gebeurt gedurende die eerste 8 a 9 weken. Ook wij waren de klos voor het ontwormen en het nageltjes knippen. Zeg vrouwtje...die wormenpasta is nog dáár aan toe...maar kunnen wij niet gewoon naar het bos om onze nageltjes te laten slijten?? Dat grote scherpe gevaarte vinden wij maar niets!! Uiteraard waren eerst de mannen aan de beurt. Fritz en Florisz werden tegelijk meegenomen door vrouwtje. Dat was voor de bijbehorende fotosessie, vertelde ze later. Ja tuurlijk...voor de mannen komt straks bezoek en die moeten er dan om hun paasbest uitzien. Ben blij dat er voor ons vandaag niemand komt. Straks trekken ze  ons nog een jurk aan zeg!!!
Toen de mannen terug kwamen, vertelden ze dat ze eigenlijk wel lekker hadden gelegen daar op die grote tafel. Plat op de rug, pootjes omhoog en dat het knippen van de nageltjes niets voorstelde. Die plakpasta vonden ze minder maar ach...daar valt mee te leven. De melk van onze mama is ook niet altijd even lekker. Met name als ze weer ens een broodje shoarma heeft gegegeten. Dan zit er zo'n rare knoflooksmaak aan de melk..Of is dat geen shoarma wat 2 keer per dag in haar voerbak gaat??? Wij schijnen dat lekkere spul over een paar dagen ook voor het eerst te mogen proeven. Schijnt erg lekker te zijn als we onze mama zo zien schrokken. Anyway....Toen de mannen klaar waren, mochten wij mee. Het  viel inderdaad reuze mee en zoals Florisz en Fritz al zeiden....die pasta...JAKKIE!!!! Toen we goed en wel weer bij mama lagen, hoorden we mensen binnen komen. Zou dat het bezoek uit Brabant zijn?????? We hoorden wel allemaal stemmen en het koffiezetapparaat ging ook tekeer en een half uurtje later was het zover. Onze broertjes werden er alletwee uitgehaald en gingen mee met vrouwtje. Nou...die bleven me daar toch een tijd weg!!! Niet normaal zeg!! Wij dachten al dat ze gingen verhuizen, maar mama zei dat dat nog veeeeel te vroeg is, dus wij waren weer gerustgesteld.
Later hoorden we van Fritz de wildste verhalen. Er waren een man en een mevrouw en Fritz heeft heeeel lang op de buik van die meneer mogen liggen. Dat was heel lekker warm en hij werd constant gekriebeld achter z'n oortjes enzo. Jullie begrijpen wel dat Fritz zich zo min mogelijk heeft bewogen, want stel dat die meneer hem op de grond zou zetten en zou stoppen met dat gekriebel. Florisz lag bij die mevouw op schoot en vond het ook helemaal geweldig. Beide mannen hebben heerlijk liggen slapen. Schijnt dat ze toen naast elkaar op schoot hebben gelegen en ook  naast elkaar op de bank enzo. Van alle kanten werden ze bekeken. Fritz is de rolmops van de 2 mannen en heeft ook een flinke aalstreep, Florisz is veel kleiner en ook donkerder.
Waar keken die mensen nou toch naar???? Mama vertelde later dat dit de nieuwe baasjes van één van beide mannen zou worden en dan  moet je wel heel goed kijken natuurlijk wat het meeste aanspreekt. Nou...ik kan jullie vertellen dat Fritz gaat verhuizen naar Brabant. Moet hij leren blaffen met een zachte "G". Wij dames weten nog niet wie nou precies waar gaat wonen. de Muldertjes gaan ons ook helemaal inspecteren in oktober....dan worden we weer op de kop gehouden, bevoeld en natuurlijk veel gekriebeld. Maar waar mijn zus en ik ook gaan wonen, het worden 2 top baasjes....zeker weten.
See you!!!..
Lebber van Florine


Vrijdag 10 september 2010

Haai gaaais.
Nou wat ons nou gisteren en vandaag is overkomen, dat MOETEN we jullie vertellen. Lagen wij daar gisteren in onze mooie rode werpkist, waarvan het licht erboven steeds minder rood wordt. en tja...dan zie je op een gegeven moment niet meer zoveel. Dus de wereld om ons heen werd aardig duister, maar nog steeds warm genoeg hoor. Onze mama Zazou riep ons bijeen voor een opvoedkundig gesprek. Ze vertelde ons, dat de lamp binnen de kortste keren helemaal uitgant, althans overdag. En als wij dan een klein beetje willen weten waar we naartoe schuifelen in die werpkist, ja ..hoe doe je dat dan??
Mama vertelde ons dat er boven op ons koppie, zo aan de voorkant, aan weerskanten van de neus,  maar dan iets hoger, een tweetal "spleetjes" zitten. Die dingen schijnen ogen te heten, maar waarvoor ze nou precies dienen dat was ons niet helemaal duidelijk. Het lijkt ook wel alsof die twee spleetjes op elkaar gelijmd zitten met 2 componentenlijm. Althans zo voelde dat. Dus wij waren gisterenmiddag zwaar in training en heel plotseling....gingen die spleetjes een beetje open. Nou onze mama schrok er niet van, maar toen wij in de spiegel keken, toen kregen we toch wel even een hartverzakking!
HELP....wat zijn wij??? Luwhalige Chinese dwelgteckeltjes ofzo??? Jemig...we vroegen ons toch wel af of dit weer goed kwam.  Onze mama raadde ons aan om er eens een nachtje rustig over te slapen want ook Luwhalige Chinese dwelgteckeltjes ...daar is niets mis mee. Dat zei ze lachend met een grijns rond haar statige mond. Vanmorgen werden we wakker...en guess what??? Toen zagen we ineens hoe rood  nou rood in werkelijkheid is, ook zagen we onze mama voor het eerst. Onze ogen zijn namelijk open!!! het is allemaal nog een beetje troebel...alsof we een krat bier op hebben zeg maar, maar het wordt van uur tot uur beter. Het maakt het leven zoveel aangenamer want nu hoeven we niet meer met de neus over de grond te schuiven om bij de melkfabriek te komen, maar kunnen we die dingen gewoon zien!!! het zijn er nog 8 ook!!! en we zijn maar met z'n viertjes. Dit heet nou met recht een teckel-ultra-all-innclusive werpkist. Kan niet op.
Het nadeel is wel weer dat ons vrouwtje...je weet wel die de hele dag met dr camera rond haar nek rondhobbelt, ons meteen uit de werpkist plukte. En waarom mogen nou de meisjes altijd het eerst???? We werden per 2 op een mooie witte handdoek gelegd en toen ging het vrouwtje voor ons zitten met een zwart ding voor haar gezicht. We hoorden een klik en toen ineens.....een mega fel licht. Nou....dat was het dan meteen weer voor de komende maand met ons gezichtsvermogen. Het is meteen weer over en uit. We zagen alleen nog maar sterretjes.
Bleek later dat het voor jullie thuis is, zodat ook jullie zien dat wij niet van Chinese komaf zijn. Alhoewel onze oogjes nog veeeeel ronder en groter worden en met name helderder.
Nou terwijl jullie naar ons op de foto kijken, proberen wij terug te knipogen, maar we weten niet of dit lukt hoor.
Dikke knipoog van Florine, Fleur, Prinz Florisz en Fritzzzzzzzzzzz

Tot zover.....

Maandag 6 september 2010


Het is weer eens de hoogte tijd om het e.e.a. op papier te zetten. Tjonge jonge wat gaat de tijd ontzettend snel. De kleintjes van onze Zazou groeien als kool. Ik durf toch met een gerust hart te zeggen, dat zoals we er nu tegenaan kijken, dit het "snelste" nest is tot nu toe. Ik verwacht zo....eind van dit jaar, dat onze kleintjes rijp zijn voor de  behendigheidscursus B voor hoogbegaafde teckels! Of overdrijf ik nu? Nou ja...anyway ..(links op de foto trouwens beide dames en rechts op de foto beide heren).Ze gaan in ieder geval zo hard, en dan niet eens qua grootte, maar wat gedrag en activiteit betreft, dat de oogjes al spleetjes laten zien waarvan wij verwachten dat ze binnen en paar dagen al open gaan en dat is bijzonder vroeg. Zelfs de nageltjes worden al zo lang, dat ook die binnen een paar dagen geknipt moeten worden. Wat een nest!! heerlijk.
we zien inmiddels verschil bij de pups in kleurstructuur. Zo zijn de dames iets lichter dan de heren. Tja...dames liggen nu eenmaal graag in de zon en vanmorgen toen ik wakker werd, lagen de beide meisjes dus ook óp de rug, met 4 pootjes omhoog te zonnebaden. Ik hoop dat ze zich goed hebben ingesmeerd. Zelfs van het All-inclusive concept genieten ze volop. (alcoholvrij uiteraard).
Afgelopen week kregen wij een heel leuk belletje van een hele vriendelijke man die een heel leuk plan had bedacht om zijn aanstaande vrouw te verassen. Hij wilde haar op de trouwdag in november een pup geven, waar ze al zo lang naar verlangt. (Volgens mij had ze al stiekum tig foto's uitgeprint van ruwhaartjes en die onder zijn neus geduwd...stille hint) Dit moest uiteraard in het geheim gebeuren want ze mocht niets weten. We hadden het plannetje gesmeed, maar zoals altijd als ik na een enthousiaste reactie na ga denken...positief impulsief heet dat.....hebben we toch samen met de nieuwe baas overlegd of het niet veel leuker is voor de aanstaande bruid, als ze dit hele proces van het groeien van de pups mee maakt. Laat staan het gevoel van "YES...over een aantal weken hebben we ons meissie" (zoals ze me later mailde) Dus werd het snode plannetje toch maar eeder verteld en het enthousiasme is groot. Ze zijn er zo vreselijk blij mee. De Muldertjes komen op 8 oktober hun meisje uitzoeken en dan zal het aanstaande bruidspaar  niet langer dan 24 uur op zich laten wachten. (Althans dat verwachten we). Wat een goede reden weer om gebak te eten, iets wat we altijd doen als er mensen komen kijken of een pup uiteindelijk op komen halen. (Ik kijk er nu alweer naar uit om ons eigen verassing-pakket samen te stellen als de pus naar hun nieuwe baasjes gaan!)
Zazou vindt het eigenlijk alweer welletjes en wil wel graag weer naar de andere hondjes. Voor eventjes is dat ook goed, Maar dan begint ze toch heel snel weer te piepen en wil ze terug naar haar kinderen. Vanmorgen hebben we de kleintjes weer gewogen en ze wegen gemiddeld 380 gram. Een prachtig gewicht voor een meute dwergjes! Glanzend vacht (Zéker weten door de Carnibest waarmee wij onze honden voeren) en zoals onze fokker altijd zei: "ze zit'n stevig op de köttel". Kortom...alles gaat helemaal naar wens.
Tot zover....



Woensdag 1 september 2010

Zoals we van Zazou gewend zijn, is ze een super moeder voor haar kleintjes. Vanmorgen hebben de dames en heren weer op de weegschaal gelegen en ze zijn gemiddeld 40 a 50 gram aangekomen. Zazou laat ze duidelijk merken wat hun plek is. Zo heeft ze kennelijk een heel schema, welke pup bij welke afdeling van de melkfabriek hoort.
Gisterenavond schrok ik toch wel even en ging ik in gedachten meteen terug naar mijn eigen zwangerschap zo'n 16 jaar geleden.
Ik zag haar liggen in de werpkist, uiteraard met haar kroost netjes op een rijtje. Maar toen ik de tepels zag die het dichst bij de achterpootjes zitten, toen had ik toch wel zoiets van....holymoly...hoezo hoogspanning. Wat zal daar een druk op zitten. Uiteraard moest ik met mijn giegel heel dicht bij haar in de buurt zitten terwijl ik een beetje druk uitoefende op die melkklier. Nou dat had ik beter niet kunnen doen....hebt u dat ook wel eens? Dat als u ingespannen ergens mee bezig bent, dat de mond dan, al dan niet half, open staat?.Uiteraard stonden die patatzakken mijn kant op gemikt..en u voelt het al aankomen.
Zonder dat ik daarom gevraagd had, mocht ik een "proeftest" doen naar de kwaliteit van puppymelk. Ik kan u verzekeren dat deze melk in zijn geheel niet lijkt op de melk die ik in de supermarkt koop. Sterker nog....het is ronduit ranzig!!!
Ik snap niet dat de pups zo rijkhalzend op zoek zijn naar dat smeuige witte goedje. Kennelijk smaakt het ze echter opperbest. Om de druk een beetje van die puntzak af te halen, heb ik een drinkende pup even losgewrikt van de tepel waar ze druk mee in de weer was. Aangezien er rond de tepel voor grootverbruikers toch nog genoeg melk zat, dronk de kleine gulzig verder. Ik hoorde Zazou nog net geen woord van dank uitspreken, maar haar oogjes spraken boekdelen. Moet gewoon pijn doen zo'n hoogspannings-punt-zak.
Ondertussen is Zazou het helemaal niet eens met de aandacht die Coco krijgt. Zoals u weet moet ook Coco binnen zeer korte termijn bevallen. Elke keer als ik in de kraamafdeling van Coco zit...komt Zazou haar werpkist uit met een zeer "gevaarlijk" klinkend gromgeluid. Alsof ze wil zeggen: "zeg...dochterlief...ik weet niet wat jij van plan bent daar...maar IK ben hier de kersverse moeder, dus ga terug naar de rest...ja.
Coco trekt zich van dit blabla-gedrag niets aan. Het is toch al de rust zelve.
Alles over Coco is te lezen in haar eigen dagboek.
We houden u uiteraard op de hoogte over Zazou en haar kids en mogelijk dat de melkprijzen nu dalen. Dat is toch met alles zo als er een overschot van is??
Tot zover..........


Maandag 30 augustus 2010


Na een ruim 3 uur durende bevalling, werd Zazou gisteren de trotse moeder van een viertal prachtige gezonde pups. Omdat ik gisteren moest werken kon ik er helaas zelf niet bij zijn. Gelukkig heeft Ron tientallen foto's gemaakt en kreeg ik een uitgebreid bevallingsverslag bij thuiskomst. Niet voordat ik eerst bij moeders en kroost was wezen kijken. Heel bijzonder om ´s middags pup-loos naar je werk te gaan en 's avonds ineens 4 hummeltjes te kunnen bekijken.
Zazou lag er als een ware prinses bij met een blik in haar ogen van "Dat hebben de baas en ik samen goed gedaan hé?"
Er zit wel degelijk verschil tussen de 4 pups. Zo heeft de eerstgeborende, Florine, een heel ander vacht dan de overige 3 kleintjes. Ze lijkt op dit moment wel een gevlamde teckel. Prinz Florisz daarentegen is heel erg donker. Vanmorgen hebben we de kleintjes gewogen en als ik nog even dacht...wat zijn ze klein....dan was dat snel over toen ik het gewicht op de weegschaal zag! (Ik heb wel 3 keer gekeken of de juiste gewichtsaanduiding wel was ingesteld). We zullen ze ze even afzonderlijk aan u voorstellen, in volgorde van binnenkomst.

Florine-Zazou van 't Rief
Geboren op 29 augustus 2010 om 16.45 uur, dienstdoende verloskundige...Ron. Vanmorgen op de weegschaal was Florine 214 gram schoon aan de haak.
Van dichtbij op de foto lijkt ze wel een Franse Bulldog. Neem van mij aan dat dit helemaal goedkomt. Dit wordt heus een echte teckel. Waarschijnlijk zelfs eentje met erg veel haar gezien de structuur van het vacht op dit moment. Maar ach...in hoeverre is dat nu te zeggen.
Florine is dus ook meteen de allerzwaarste van het nest en wordt straks aangemeld bij de Weight-watchers.

Prinz Florisz-Zazou van 't Rief
Geboren op...uiteraard dezelfde datum als zijn zusje, maar dan om 16.59 uur, dienstdoende verloskundige was wederom Ron (éénmanspraktijk).
Bij de weegsessie bleek Florisz 186 gram te wegen. Kennelijk was het werpen van deze kerel zo vermoeiend, dat Zazou besloot om tussen de bevalling van Florisz en zijn zusje Fleur, gewoon ruim 2 uur te gaan slapen. Die rust heeft haar goed gedaan want ruim 2 uur later werd ze geboren.

Fleur-Zazou van 't Rief
Geboren 29 augustus 2010, om 19.11 uur, dienstdoende verloskundige....JA JA...wederom Ron.
Gewicht vanmorgen.....192 gram. De dames zijn beiden het zwaarste van alle 4.
Ook Fleur heeft een prachtig wildkleurig vacht. Net als haar zusje en broerjte was ze meteen vanaf de geboorte actief en begon ze rond te schuifelen op zoek naar haar 5 gangen menu. Zowel Zazou als Fleur vonden het dus ook 3 keer helemaal niets, dat ze op de hand moest voor een foto-shoot. Ron heeft haar dus maar heel snel weer terug gezet bij de andere 2 pups.

Fritz-Zazou van 't Rief
Geboren op 29 augustus 2010 om 19.40 uur. Wie de dienstdoende verloskundige was dat weten ze langzamerhand wel. Gewicht vanmorgen 180 gram. Daarmee de lichtste van het stel, maar niet minder mooi.
De dames en heren liggen nu heerlijk te drinken en te slapen bij Zazou. We laten ze voorlopig even lekker genieten van hun rust.
Uiteraard houden wij u verder op de hoogte over het wel en wee van moeder en kroost.
Tot zover..