Ruwhaar Teckelkennel van 't Rief

Gefokt op schoonheid en karakter

Herkomst van de Teckel

Er bestaat geen geschiktere hond voor de jacht onder de grond dan de Teckel die van origine Dashond heet. De reden hiervoor vormt zijn wel heel specifieke lichaamsbouw. Hij kan in de kleinste holen komen terwijl hij door zijn stevige gevormde voorhand een uitstekende graver is. Hij is geen terrier zoals vaak wordt aangenomen, maar stamt rechtstreeks af van de Brak.
Dat de dashond een "lopende hond" genoemd wordt is op zich zeer uitzonderlijk. hij heeft in verhouding tot zijn lichaam wel hele korte pootjes. Als men het bij de Teckel over een "Jachtteckel" heeft, dan wordt daar niet mee bedoeld dat de Teckel het slachtoffer opjaagt en achtervolgd, maar dat hij de prooi binnen het bereik van de jager brengt. Als het wild weet dat het wort achtervolgd, zal het zich in eerste instantie niet zo druk maken om die kleine Teckel die er aan zit te komen. Hij zal er niet razendsnel vandoor gaan wat hij beter wel had kunnen doen. De Teckel brengt het dier zonder dat deze het doorheeft in de buurt bij de jager. Slim zijn ze dus zeker.
Het is bekend dat er al heel vroeg kortbenige Brakken hebben bestaan. In grotten in Vence (Frankrijk) zijn zijn resten gevonden van kortbenen. Ook is bekend dat er in de Egyptische kunst, laagbenige honden werden afgebeeld. We hebben het dan over de periode van 2000 v. Chr.
Een uiterst merkwaardige samenloop is dat deze Egyptische waakhond wellicht "Takel" werd genoemd. Daar kan echter niet uit worden afgeleid dat het hier om de werkelijke voorvader van de Dashond ging aangezien de "Takel" uit het oog werd verloren.
Als de Dashond van de Brak afstamt, is de vraag waar hij zijn korte pootjes dan aan te danken heeft, oftewel van welk ras de Teckel de kortbeen is. Onder de Duitse honden komen veel rassen voor die overeenkomsten vertonen met de Dashond. De lichte bouw van de teckel kan verklaard worden door de inbreng van de Pinschers, die weer bekend staan om hun levendigheid en daarom werd gekruist met de Dashond. Alles met het oog op de Dassenjacht.
De Teckel mag dan als jagfer al heel lang bestaan, als gezelschapshond werd hij pas veel later bekend. In Engeland werd de Dashond voor het eerst gezien als gezelschapshond van het koninklijk huis. We hebben het dan over het jaar 1840. In 1866 verscheen de Dashond voor het eerst op tentoonstellingen en 7 jaar later erkende de kennelclub hem als officieel ras. De Britse Teckelclub werd vervolgens in 1881 opgericht en was daarmee de eerste Teckelclub ter wereld.
Er wordt beweerd dat Engeland de belangrijkste rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van het ras. Via Engeland kwam het ras vervolgens in 1870 in Amerika en Canada terecht. De Amerikaanse rasvereniging werd in 1885 opgericht. Voor de ontwikkeling van de Dashond in de rest van de wereld komt alle eer aan Duitsland toe. De langharige Teckel was het eerst bekend, maar de ruwharige Teckel is minstens net zo oud, was alleen veel later bekend.
Nu is de ruwharige variëteit de grootste! Terwijl de kortharige variëteit veel minder exemplaren telt. De Dashond is sinds 1874 niet meer weg te denken uit Nederland en Belgie. In dat jaar verschenen de eerste Dashonden op tentoonstellingen die werden georganiseerd door de Hollandse Maatschappij voor Landbouw. Het waren Duitse Dashonden die nog 'Waldmanns' werden genoemd. In 1874 werd een voor die tijd niet gering bedrag van HFL 150,= gevraagd voor een exemplaar. Het ras werd echter pas populair nadat het verscheen op de door de Nederlande Teckelclub georganiseerde tentoontestelling 'Cynophilia'.
De eerste Dashond die in het Nederlands Hondenstamboek werd geregistreerd, was 'Dinchen' van de heer toe Laar uit Baarn. Het eerste in Nederland gefokte nest met Dashonden, werd in 1887 in het Nederlands Hondenstamboek opgenomen. De Teckel met name de korthaar, is een tijd lang geweldig populair geweest. Talrijke bekende persoonlijkheden, o.a. uit de amusementswereld, hadden deze grappige maar tegelijkertijd ernstig kijkende en aantrekkelijke hond als gezelschapshond, wellicht omdat hij zo anders is als alle andere honden. Deze mensen hebben er in belangrijke mate toe bijgedragen, dat de Dashond algemene bekendheid kreeg. Natuurlijk maar ook helaas heeft deze bevlieging tot gevolg gehad, dat er niet alleen veel Dashonden werden geboren maar dat er ook veel slechte exemplaren tussen zaten. Ook ontstonden er misverstanden omdat mensen de ware aard van de Teckel niet kenden. Een schrale troost is het om te zeggen dat dit ook in veel andere landen is voor gekomen, zelfs in Duitsland. Er is geen twijfel over mogelijk dat de jacht niet het enige is wat de teckel te bieden heeft . Tijdens de jacht onder de grond en het opsporen van aangeschoten groot wild, toont hij natuurlijk zijn kwaliteiten. Zijn aanleg voor de jacht in het bos, in lage bebossing, is onmiskenbaar, maar de concurrentie is zwaar omdat er veel andere geschikte jachthondenrassen zijn. Mede door zijn lichaamsbouw en zijn karakter heeft de Teckel zich bewezen als uitstekende gezelschapshond waar menig gezin geel gelukkig mee is.