22 augustus
Dit verslag is alweer een paar weken oud, maar nog niet helemaal af voordat men besloot zonder mij op vakantie te gaan, inmiddels zijn er alweer weken verstreken, maar ik wil jullie dit verslag niet onthouden.
De weken vliegen hier voorbij en ik moet zeggen het bevalt me hier prima. Of ik hun beval weet ik soms niet zo goed, want ik beland soms op de rug en dat hangt er 1 of andere donderblik boven me. En dan wordt er gebulderd; NEE of KLAAR. Ik geloof dat het te maken heeft met het feit dat is als 1of andere debiel dan de marathon loop om het konijnenhok en daarbij flink wat geluid produceer.
En mij laten pakken ho maar, maar met zijn 2 zijn ze me wel te glad af en dat blauwe gevaarte laat tegenwoordig ook mijn riem om als ze aan mijn blik ziet dat het weer zo’n moment wordt. Dan heeft ze me ook zo 123 te pakken. Zitten kan ik prima, ook mooi bij de straat oversteken, soms hoor ik het pas de 3e keer, maar goed, kniesoor wie daar op let. Af gaat prima op mijn plaats, maar tussendoor is dat nog even een dingetje. Jutta denkt al dat ik achterloop, want lopen is ook niet altijd mijn favoriete bezigheid.
Na de vakantie in september gaan we op jongen honden cursus ofzo, want puppycursus was er nu niet, ja losse lessen en die waren allemaal al vol.
Personeel dacht; het is goed, we doen wel ff kalm aan, ze gaan nog 3 week weg, ik mag niet mee. Ik ga zelf op vakantie naar de ouders van, kan ik mooi het grind van de onderkant bekijken.
Gelukkig zijn ze zo wijs met mij, dat ik weinig kwaads kan doen, nou ja, mijn ongelukjes in huis worden niet met open armen ontvangen. Heb er soms een handje van na het wandelen ook in huis nog ff te gaan zitten.
Aan de Leiloof zit het blauwe gevaarte er boven op (gelukkig niet letterlijk 😅), maar die heeft me aardig door en dan wordt er met een ferm handgebaar gewezen en geroepen; naar buiten.
Of het is 1 grijp, zwaai ik door de lucht en ik sta buiten.
Wat ik heel goed kan is (uit) slapen, ik ben om 8.30 a 9.00 nog steeds stil, tenzij Sven naar school ging, dan wilde ik op een gegeven moment toch wel naar hem toe. Das lief van mij he.
Deze week (2e week juli) is er Oostermoer hier in Gieten, allen straten zijn prachtig versierd, dat hebben ze knap gedaan. Maar dat leidt mij wel erg af van waarvoor we aan de wandel zijn. Dus P&P gaat tijdens de wandelingen wat minder. Gelukkig is daar altijd de tuin nog. Ik laat deze keer een foto zien van mini personeel met Oostermoer.
Liefs Emil
Donderdag 13 juni 2019
Ik vraag me zo langzamerhand wel af waar ik beland ben. Ik weet niet of ze hier wel 100% zijn.
Ik vergat vorige week nog wat te vertellen. Jutta en Sven waren met mij aan de wandel, toen mijn oog op wat lekkers viel. Een heerlijke drol van 1 van mijn vrienden uit de buurt. Ik deed; HAP. Nou ik dacht dat de wereld verging. Ze gingen helemaal uit hun plaat en met name Jumbo Jutta. Voor ik het wist stond ik weer aan Leiloof 4 in de woonkamer, waar het blauwe gevaarte relaxt op de bank zat.
Ik werd er nog net niet heen gesmeten. Maar met een luid; hier heb je hem, je mag hem hebben, hij eet poep, als ik iets vies vind…ik hoef hem niet meer, gatverdamme, doe hem maar weg, hij mag wel terug, werd ik op schoot gezet.
Het blauwe gevaarte rolde nog net niet van de bank af van het lachen, maar dat werd ook gauw in de kiem gesmoord met, doe eens normaal dat is niet grappig.
Gelukkig is het blauwe gevaarte de baas, dus mocht ik gewoon blijven.
En dan deze week, zo zaten ze nog lekker kalm aan tafel, te genieten van home made shoarma zoals ik rook, tja ik moest op mijn plaats. En zo staan ze te huppen en springen in de keuken. Het begon met een optreden van Jutta voor de uitvoering van gym/turnen. Er kwam een liedje van k3 een emmer en 2 stokken aan te pas. Om vervolgens een ander nummer te draaien; meissie meissie. ( als je stressbestendig bent kun je hier het filmpje bekijken )
Waarbij Sven ook in de benen sprong en ze al dansend de keuken doorgingen. Ik hoorde nog iets van broek uit doen??
Ik zat er bij en ik keek erna. Maar dat was van korte duur, want ik kon er ook aan geloven. Ik werd opgepakt en op de arm hupte ik vrolijk mee.
Ik heb nog een SOS verzonden aan de bijbelvrouw (bv) en de babyboom app, maar het mocht niet baten, ze vonden het allemaal prachtig. Zelfs de man van bv rolde van zijn stoel af.
Daar ben ik dus lekker mee, hoezo back up.
En vervolgens gingen we afgelopen Pinkstermaandag ook nog aan de wandel met een stel van dat spul. Nou ja wandel, ik werd het grootste gedeelte gedragen, was me daar toch een potje warm in die zak, dus ik heb wat gemopperd. Maar ook dat haalt blijkbaar weinig uit, nou ja dat ik van Jutta werd verplaats naar het blauwe gevaarte, die op dat moment aardig rood zag moet ik zeggen. Iets met klunen in het zand en zon op de bol. Ik zag trouwens mijn moeder ook en ik herkende haar gelijk, ik indruk maken en om haar heen dansen en doen, maar ze keek aan ; van wat wil jij nou dan.
Maar ik begreep dat het een hele gezellige en geslaagde middag was, ik heb de sluizen nog even open gezet op het terras toen iemand me optilde. Ja want met mijn pistool in het zand; mij niet gezien. Oh das mooi zei Dineke, dan doet hij het niet meer in de auto. Nou ja zeg, wat denkt ze wel niet van mij.
Vandaag ben ik mee geweest naar Dineke haar werk, ik heb eerst keurig 2 uur geslapen in de bench, toen ze aan het vergaderen waren en toen ik wakker werd ging ik lekker niet buiten plassen toen Dineke met me aan de wandel ging. Dus toen mocht ik nog even mee vergaderen.
Later toen de cliënten er waren en 1 met mij aan het spelen was geweest, heb ik toch maar even geplast daar in de tuin. Ik vond hun allemaal even leuk, maar zei mij niet allemaal, er waren ook een paar een beetje bang voor mij. Ach dat komt vanzelf, ik ga vast een keer vaker mee.
Tot de volgende keer.
Liefs Emil
Donderdag 6 juni 2019
Jeetje wat gaat de tijd snel. Ik had me nog wel voorgenomen om flinke verslagen te schrijven. Maar met iedereen gewoon aan het werk en naar school is het best druk. Ik ben nu dik 1,5 week in Gieten en dat bevalt me goed. Ik breng veel tijd slapend door. Zo wie zo vanaf uur of 21 a 2130, verplichtte plas en dan sta ik weer gelijk met Sven rond 6 uur op. Ben dan nog wel moe.
En dan doezel ik nog even verder tot de rest van de familie 1 voor 1 voor de dag komt. Om 8 uur krijg ik eten. Dat is hap slik weg.
Spelen slapen plassen gaat goed. Maar toch doe ik het ook nog wel binnen, terwijl ik het dan ook al buiten heb gedaan. Mijn eigen tuin plast het best. Het komt wel goed, iets met beter opletten en geduld begrijp ik.
Met Jumbo Jutta (mijn mini-personeel) heb ik het centrum van Gieten verkend en Sven (mijn andere mini-personeel) gaat altijd in looppas met mij een blokje om. Dat is zijn truc om mij mee te krijgen. Als hij rent, ren ik ook. Want ben nog regelmatig te beroerd om aan de wandel te gaan. Ben dan net een 🐢 op de rug en de andere keer ga ik als een 🐰, nou ja haas.
Spelen slapen plassen gaat goed. Maar toch doe ik het ook nog wel binnen, terwijl ik het dan ook al buiten heb gedaan. Mijn eigen tuin plast het best. Het komt wel goed, iets met beter opletten en geduld begrijp ik.
Met Jumbo Jutta (mijn mini-personeel) heb ik het centrum van Gieten verkend en Sven (mijn andere mini-personeel) gaat altijd in looppas met mij een blokje om. Dat is zijn truc om mij mee te krijgen. Als hij rent, ren ik ook. Want ben nog regelmatig te beroerd om aan de wandel te gaan. Ben dan net een 🐢 op de rug en de andere keer ga ik als een 🐰, nou ja haas.
Over de 🐰🐰 gesproken. Geloof nog niet dat we beste vrienden zijn. Als ik slaap doet Ronald (het maxi-personeel) ze naar buiten. En als ik dan overdag om hun hok heen ren blaf ik er echt bijna nooit bij, ik ren gewoon om met ze te spelen. Dan kijken ze me dom aan. Op zich is dat al een vooruitgang, want in het begin vlogen ze gelijk naar boven naar hun slaapkamer en dan zag ik ze niet meer.
Nu snuffelen we door het gaas wel eens aan elkaar.
Als ik dan in de tuin ben trek ik gelijk het dode gras aan de randen weg, maar dat doe ik iets te enthousiast. Dus dat mag dan weer niet.
Van de week nog van een rare vent een prik in mijn nekvel gehad. Iets met weer beschermd zijn. Dineke werd wat onzeker van die rare vent, want hij vond overal wat van en zijn mening was de beste. Denk dat die bijbel vrouw (het "Rief-mens) hem aangevlogen was.
Volgende keer gaan we naar 1 van de dames heeft Dineke mij beloofd.
Vandaag zou ik nog een snoekduik maken van Dineke haar arm naar beneden toen ze de buitendeur open deed. Ze had me een fractie van een seconde bij 1 pot vast, piep zei ik en toen had ze me.
Anders had ik een beste smakkert gemaakt. Heb al kennis met allerlei vrienden, bekenden en onbekenden en allemaal vinden ze even lief en mooi. Sophie de flattcoated retriever van hiernaast kan ik het ook goed mee vinden. Alleen zit zij de hele dag binnen en zien we elkaar niet zo vaak.
Zondag aan het BBQen geweest bij een bouvier. Toen ik hem "zomaar" tegen kwam moest ik er niks van hebben. Eenmaal bij hem thuis, wist hij niet zo goed wat hij ermee moest. Ik hapte namelijk ook wel in zijn baardje, daarna gaf ik hem dan wel een 😘😜. Hij was heel rustig en lief voor mij. Nou dat was het wel weer.
Kijk eens hierboven op de foto hoe knap ik ben.
😘Emil
Nu snuffelen we door het gaas wel eens aan elkaar.
Als ik dan in de tuin ben trek ik gelijk het dode gras aan de randen weg, maar dat doe ik iets te enthousiast. Dus dat mag dan weer niet.
Van de week nog van een rare vent een prik in mijn nekvel gehad. Iets met weer beschermd zijn. Dineke werd wat onzeker van die rare vent, want hij vond overal wat van en zijn mening was de beste. Denk dat die bijbel vrouw (het "Rief-mens) hem aangevlogen was.
Volgende keer gaan we naar 1 van de dames heeft Dineke mij beloofd.
Vandaag zou ik nog een snoekduik maken van Dineke haar arm naar beneden toen ze de buitendeur open deed. Ze had me een fractie van een seconde bij 1 pot vast, piep zei ik en toen had ze me.
Anders had ik een beste smakkert gemaakt. Heb al kennis met allerlei vrienden, bekenden en onbekenden en allemaal vinden ze even lief en mooi. Sophie de flattcoated retriever van hiernaast kan ik het ook goed mee vinden. Alleen zit zij de hele dag binnen en zien we elkaar niet zo vaak.
Zondag aan het BBQen geweest bij een bouvier. Toen ik hem "zomaar" tegen kwam moest ik er niks van hebben. Eenmaal bij hem thuis, wist hij niet zo goed wat hij ermee moest. Ik hapte namelijk ook wel in zijn baardje, daarna gaf ik hem dan wel een 😘😜. Hij was heel rustig en lief voor mij. Nou dat was het wel weer.
Kijk eens hierboven op de foto hoe knap ik ben.
😘Emil
Woensdag 29 mei
The live off Emil
Nait the best start off the week.
Ronald was deze keer als 1e van bed. Dineke kwam er direct achter aan. Want Ronald is van de strakke tijden.
Ik had net keurig het gras weer bewaterd (lees postzegel).
En toen dacht ik, ik zal eens kijken wat Dineke in de schuur doet. Geen strakke actie...
DIneke zette de fietsen buiten voor de kids.
Ze stapte net naar achter en toen legde ik mijn poot er onder. Stond ze er boven op.
Mijn hemel ik produceerde me daar een bult herrie. Maandelijks alarm was er niks bij. Ronald over de plas, zei iets van; "je moet ook uitkijken. Nou ja ik heb t overleefd. Deukje in mijn ego. Maar verder alles ok.
Ik trek een hoop bekijks hier in de buurt. Zelfs de kranten mevrouw draait haar fiets voor me om.
Verder had ik een rustige dag. Eat sleep rave repeat.
Na het avond eten ging ik nog ff met Ronald op pad. Planten buiten water geven bij opa oma. Die zijn op vakantie nu. Dat moet ook wel, want als mijn personeel gaat kamperen in juli, ga ik naar hun op vakantie. Ze wonen mooi groot, vrij en tegenover het bos. Er reed daar wat op het gras rond. Hij blijkt Timmy heeten en hij eet alleen gras. Rare snuiter.
De buurman kwam me ook nog bewonderen. Hij had van die hoogpotige 4 benige beesten in het land lopen
Vanaf Ronald zijn arm heb ik ze even besnuffeld.
Toen we thuis waren heeft hij nog wat leuks voor mij gemaakt.
Al met al weer prima dag. En ooh ja...ik heb m'n eigen TV zender....
kijk maar hier
!
Dinsdag 28 mei
Gisteravond na haar werk nam Jumbo Jutta me nog even op sleeptouw naar haar jongens BFF. Dineke was daar niet zo blij mee, want Jutta en ik zouden aan de wandel. Iets met “zonder overleg en teveel prikkels” ofzo.
Nou ik vond het wel gezellig, mooi in de lazy legs en op schoot. Thuisnog even knuffelen met al het personeel en toen gingen Sven en ik slapen. Was ook al 21 uur geweest.
Ik ben heerlijk gaan slapen en tegen 1.00 werd ik wakker, ik schrok me dood. Groot blauw gevaarte naast me op de bank. Toen ik beter keek was het Dineke onder fleecekleed, die was inslaap gevallen op de bank (niks nieuws, begreep ik later van Ronald).
Ik ben maar even wat lawaai gaan maken, zodat ze wakker werd, want ja, ze moest wel op bed. Ze liet mij eerst even plassen, deed mij in de bench met wat brokjes. Weet niet wat ze wil dat ik daar mee doe, die lagen er de volgende ochtend om 5.30 nog mooi. Want toen begon ik te piepen voor de grote boodschap.
Ik was best nog moe, maar Dineke zei; Sven komt om 6 uur van bed, dus we gaan samen wel even op de bank wachten. Toen hebben we samen onder dat blauwe kleed geslapen tot een uur of 7. Sven zat erbij en keek ernaar.
Ze vergaten me toen naar buiten te doen dus ik deed een plas in de kamer, voor de deur. Sven zei nog; hij zit voor de deur, maar toen had ik het al gedaan.
Eten kreeg ik weer van Jutta, die ging een rondje met me om, ik deed voor het eerst een poep aan de riem.
Daarna even spelen en ging ik verplicht slapen in de bench, want nu was er weer iets met was doen boven. Mooi even piepen, geen effect, dan maar slapen. Na een poosje ging ik weer piepen. Jaja, dacht Dineke, dat zal. Maar het zal wel ja, want ik had mooi plas in de bench op mijn trainingsmatje gedaan. Ze zei niks, maar ik zag aan haar hoofd dat ze zich wel schuldig voelde.
We gingen samen even in de tuin, ik deed weer een plas en daarna mocht ik spelen. Ineens stond daar een grijs ding voor me neus, dat was de buurkat begreep ik later. Poeh hé, die was groter dan ik. Ineens stond ze voor mijn neus, ik deed 3 stappen achteruit, ze schrok ook van mij en ging mooi op de schutting zitten. Mietje, ik kon er niet meer bij komen. Dan maar blaffen.
Dineke mij proberen af te leiden en te verleiden, helaas trapte ik er niet in, toen kreeg de kat een drukker van de schutting. Maar die was ook niet voor 1 gat te vangen, dus die ging mooi aan de andere kant van de schutting op de grond zitten met de neus er door. Jaja, ik zag haar wel hoor.
Snoes heet ze, nou voor mij niet snoezig genoeg. Dus ik verder met blaffen. Dineke was er klaar mee, dus moest ik naar binnen, zonder een woord werd ik opgepakt en in de kamer gezet. Om te spelen. Nou dan eerst maar een plas weer bij de deur dacht ik.
Dineke zei ietwat luid; Emil. Maar de rest slikte ze maar gauw in en ging de boel schoonmaken. Maar ik zag dat ze niet blij was.
Ik was nog niet moe, want ik ging piepen bij de voordeur, daar gaat Jutta er altijd met me uit. Dus Dineke dacht die wil aan de wandel of grote boodschap. De eerste 4 meter hupte ik er nog vrolijk over, maar daarna werd het een combi van tillen en weer zelf paar stappen doen. Wilde overal snuffelen, maar dat mocht niet, dus ik in de ankers of liggen. Maar dan werd ik weer opgetild en zwijgend een paar meter verder op weer neergezet. Dan deed ik weer wat passen en zo ging het door, tot rondje om het blok af was.
Thuis dacht ik te gaan slapen, maar een collega vriendin van Dineke kwam langs, dus die ging ik wel even lekker blij begroeten. Zij ging mooi met me spelen, dus tijdens het spelen maar weer even een plas.
Ik was over de slaap heen en wilde niet in de mand of op schoot slapen. Toen deed die collega me in de bench en de deur dicht. Die weet blijkbaar hoe het moet, want ze bleek zelf ook 2 honden te hebben. Ik mooi piepen, maar ze deden mooi of ze me niet hoorden. Wel zelf lekker kletsen, maar ik was blijkbaar onzichtbaar.
Ik ben gaan slapen en voor de rest heb ik het slapen, eten, spelen, plassen ritueel herhaald, keurig buiten.
Dineke gaat zo werken, het is 15 uur, dus nu moet ik op Sven passen die al thuis is.
Tot de volgende keer. Morgen wellicht weer een verhaal.
Oh ja, heb die Bijbel vrouw copyright verleend.
Ik had gisteren het personeel mooi tuk. Mijn eerste plas en poep lieten tot 21 uur mooi op zicht wachten. En die Jutta maar met mij aan de wandel aan de lijn. Ja, dat was natuurlijk veel te nieuw en spannend, dat ik vergat waarvoor ik buiten was. En mijn naamgenoot zei dat de eerste plek een speciale moest zijn, ik heb daar onder de eettafel voor uitgekozen.