De avonturen van Bibi
31 oktober 2014
Het wordt tijd om weer eens wat van me te laten horen. Van Bibi dus en een beetje (boel) van Bram natuurlijk ook. Bram is mijn allergrootste vriend en woont met zijn baasje vlak bij ons. Gelukkig is mijn baasje goed bevriend met de baas van Bram dus we zien elkaar heel vaak.
De baas van Bram past namelijk ook op mij als mijn eigenste baasje moet werken. En als we niet bij elkaar zijn, komen we elkaar vaak tegen tijdens de wandeling want wij wandelen in dezelfde buurt. Bram en ik hebben het heel leuk samen, we spelen vaak. We doen dan vangertje, ik spurt heel hard achter Bram aan die dan heel hard voor mij op de loop gaat. Ik ga dan bij de tafel staan wachten want Bram komt dan de bocht om en dan grijp ik hem.
Hij is wel een beetje dom want ik doe dit elke keer en hij trapt er steeds weer in. Maar wat ik het allerliefste doe is Bram in de voorpoten bijten. Hij is voor een kaninchen teckel aan de grote kant vind ik. Ik ben ouder, een dwergteckel en toch kleiner. Stom hoor, dus elke keer als ik Bram zie probeer ik wat van zijn poten af te knagen.
Ik geloof dat Bram jaloers is op mijn oren want daar probeert hij altijd gaatjes in te bijten. Ik ben dan wel een meisje maar ik wil geen gaatjes of oorbellen. Dus mopper ik weleens op hem als hij er weer aan komt scheuren en een aanval op mijn oren doet. Sinds een aantal weken heeft Bram de kolder in de kop zeggen de baasjes. Ik weet niet wat kolder is maar Bram wil mij steeds aanduwen en dat vind ik
NIET
leuk.
De baasjes zeggen dan dat hij dat niet mag doen maar Bram heeft dan ineens heel slecht werkende oren. Weet je wat wel goed helpt, als ik flink tegen hem snauw. Soms doe ik dat en dan stopt hij gauw en gaat verdrietig onder de bank liggen. Dat vind ik dan wel weer rot.
Maar de baas van Bram zegt: pas maar op Bram,
hakkie takkie weg zakkie!
Geen idee en Bram ook niet. Maar ik denk dat hij wel moet stoppen.
Ik kan dan wel geen kindjes krijgen maar dat gedram vind ik ook niet leuk. Maar Bram is best vaak lief hoor, tenminste als hij niet steeds mijn botje afpakt. We hebben genoeg botjes in huis maar hij wil altijd het botje waar ik al een beginnetje mee gemaakt heb en daarnaast gaat hij op het ander botje liggen zodat ik met niks overblijf. Vaak redt een van de baasjes mij.
Ook is Bram niet netjes met zijn speelgoed, dat moet hij natuurlijk zelf weten maar ook
MIJN
panda maakt hij stuk. Vrouwtje bergt dus sommige speeltjes op als hij komt. Heb ik lekker wat voor mezelf.
Maar eigenlijk hebben we het heel leuk samen en als Bram een hele dag bij mij geweest is, mis ik hem de volgende dat best wel. Ik doe dan een extra rondje door het huis en kijk onder de bank of hij er echt niet is. Ook ga ik dan nog weleens een beetje triestig liggen, dat helpt alleen niet echt.
Soms logeer ik bij Bram of hij bij mij en dan is het feest. We slapen wel allebei in een eigen bench maar dat komt vast omdat Bram de puberitis heeft. Sinds kort mag Bram van mij bij mij in de mand liggen. Best gezellig.
Het gaat dus heel goed met ons!
15 augustus 2014
Lieve allemaal, het wordt weer tijd voor een Bibi update.
Het gaat goed met onze lieve dame. Ze is helemaal blij met kleine Bram en samen hebben ze het heel leuk. Spelen, rennen en vooral elkaar plagen is favoriet.
Als ze beiden in hun eigen huis zijn, vinden ze het best kaal. Bibi heeft tien dagen bij Bram gelogeerd omdat wij op vakantie waren. Wij hebben haar toch gemist maar Bibi had het prima naar haar zin bij Riky en Bram.
Op de camping in Italië waren drie teckeltjes dus we werden er ook steeds weer aan herinnert. Bibi was in het begin wel een beetje op zoek naar haar baas maar gelukkig is ze heel gek met Riky en helemaal met Bram. Nu zijn we weer thuis en gaat alles weer als voorheen.
Bibi is nog steeds geen wandelfan, op straat is ze onzeker. We werken er dagelijks aan, veel prijzen en ze gaat naar de hondencursus. Op de cursus doet ze goed haar best maar het oefenveld is niet ideaal. Er zijn veel konijnensporen en keutels en daar wordt ze door afgeleid. Want waar zijn die konijnen? Rondkijken is dus een flinke bezigheid.
Voor mij als baas is het een uitdaging om haar aandacht vast te houden. Ook schijnen konijnenkeutels een delicatesse te zijn, er moet flink gegeten worden en de dag na de cursus moeten er extra veel poepzakken mee op de loopronde.
Binnenkort is er een Riefwandeling en hopen we met veel riefteckels kennis te maken. Dus toch gauw!
3 juni 2014
Jullie denken vast, hoe is het toch met Bibi. Of misschien hebben jullie wel helemaal niet aan mij gedacht met al dat puppy geweld daar in Erica. Maar al die puppy's hebben ook invloed op mij hoor. Al weken hoorde ik hetzelfde verhaal. Bram is geboren, Bram is zoveel weken. We mogen Bram gauw bekijken. So what! Wat en wie is Bram? Nou daar ben ik achter gekomen. Een tijdje terug dus op naar Erica. Gezellig met z'n allen in de auto. Prima! Riky (mijn vaste oppas en vriendin des huizes) ook mee. Nog gezelliger. Op de plaats van bestemming werd ik rond een grasveldje gesleurd en toen weer in de auto. Bleek het dus toch niet de eindbestemming. Gestopt bij een huis met een enthousiaste dame op de oprit die mij gelijk begon te knuffelen. Prima plek! Kom ik daar binnen! Niet 1, 2, 3 maar, echt waar 4 teckels. Wat een huishouden en al die teckels wilden op mij springen en onder mijn buik ruiken. Hela, daar hou ik niet zo van. Ik vind veel dingen spannend en dit teckelgeweld helemaal. Ik ben bij Ron onder de stoel gaan zitten en daar de rest van het bezoek gebleven. Ik moest er wel onder vandaan komen om Bram te bekijken. Leuk maar eh, toen wist ik nog niet wat Bram was. Iets kleins en zwarts.
Maar sinds een week is Bram nu dan ook echt in Deventer bij Riky en nu weet ik wat het is. Een baby hondje. En ik vind het toch leuk! We kunnen goed spelen met elkaar alhoewel die kleine puk mij wel in de oren gaat hangen met die scherpe tandjes. Ook wil hij perse mijn bot terwijl hij er zelf ook eentje heeft. Die van mij zal wel lekkerder zijn. Gelukkig zegt mijn vrouwtje altijd: samen spelen, samen delen en daarom kan ik dat goed. Bram moet dit natuurlijk nog leren. Het enige waar ik fel op ben is het piepvarken van Bram. Dat is alleen van mij en ik ga grommen als die kleine puk in de buurt kom. Maar nu ik het zo zeg, ik heb dat varken al een tijdje niet meer gezien. Als ik op bezoek ben bij Bram ga ik het eens even opzoeken.
Zonder Bram vind ik het al snel kaal in mijn eigen huis. Ik ga vaak zitten wachten in de hoop dat hij op bezoek komt.
Met mij gaat het dus best goed! Ik heb volgens mijn vrouwtje wel een paar issues maar ik heb er geen last van (haha) alleen mijn vrouwtje wel. Zo wil ik het liefst met alle mensen die op dat moment in huis zijn wandelen. Ik houd er niet van als er iemand achterblijft. En als ik dan alleen met het vrouwtje aan de wandel ben, loop ik echt tergend langzaam. Ik sta stil, sluip, ruik en observeer en wordt ook nog weleens voortgesleurd. Gaat ze thuis weer klagen dat het een rondje teckeltrekken was. Nou ja, ik ben nu eenmaal zo! Volgens mij blijft ze hopen dat het zal verbeteren, nou ik weet het zo net nog niet. Weet je waar ik goed kan lopen? In het bos. Superplek! Alleen gaan we niet elke dag, jammer hoor!
Ik doe bij mijn verhaaltje nog even een foto van mij en mijn kleine baas en natuurlijk ook eentje van Bram.
Tot teckels!
11 april 2014
Hier een berichtje van mij Bibi.
Het gaat heel goed met mij, ik ben al een dame. Want weet je, ik ben loops geweest. Geen idee wat dat betekent want lopen ging ik er niet van. Ik voelde me alleen maar raar. Ik zorgde ervoor dat er overal in huis rode vlekken waren, zelfs mijn mandje was groezelig van dit gedrup. Eten wilde ik ook al niet. Honger? Ik niet, ik ben zelfs afgevallen. En als ik net buiten geweest was, wilde ik alweer naar buiten om met mijn poot opgetild overal tegenaan te plassen. Mijn vrouwtje had ondertussen op internet alles al opgezocht over deze "loopsheid" maar ze vond wel dat ik heeeeeeeel lang loops bleef. Dus dan maar bellen met de hulplijn in Erica. Blijkt mijn moeder ook altijd lang loops te zijn. Maar ik moest wel naar de dierendokter voor controle. Gelukkig heeft de dokter me geen pijn gedaan en was alles goed met mij. Ook mocht ik wel pilletjes voor mijn hormonen (geen idee wat je met die dingen kunt) maar dat vond mijn vrouwtje geen goed idee. Dus nu krijg ik een medaille: zes en halve week loops! Nou, ik ben blij dat het over is, ben er wel mooi slank door gebleven. Mijn vrouwtje is ook blij dat het klaar is, kan ik weer lekker op schoot liggen.
Maar nu even wat belangrijks, ik krijg een broertje of een neefje of in ieder geval een vriendje. Mijn oppas, die helemaal gek van mij is, krijgt ook een Riefhondje (raar merk). Bram is vorige week geboren en ik heb al foto's van hem gezien. Volgens mij kan je daar helemaal niet mee spelen. Het lijkt wel een klein zwart/bruin worstje. Zal mij benieuwen want we met die kleine spruit gaan beleven. Als hij maar niet denkt dat ik mijn plekje op schoot af ga staan. Hij kan lekker in zijn mandje liggen. Prima plek voor een baby.
Ik ben nu klaar met typen want ik moet heel nodig weer even gaan spelen met al mijn interessante speledingetje. Ook moet ik nog even op mijn botje kauwen om mijn tanden in goede conditie te houden.
Dag allemaal. Tot gauw.
31 maart 2014
Hoi allemaal,
Hier een berichtje van mij Bibi.
Het gaat heel goed met mij, ik ben al een dame. Want weet je, ik ben loops geweest. Geen idee wat dat betekent want lopen ging ik er niet van. Ik voelde me alleen maar raar. Ik zorgde ervoor dat er overal in huis rode vlekken waren, zelfs mijn mandje was groezelig van dit gedrup. Eten wilde ik ook al niet. Honger? Ik niet, ik ben zelfs afgevallen. En als ik net buiten geweest was, wilde ik alweer naar buiten om met mijn poot opgetild overal tegenaan te plassen. Mijn vrouwtje had ondertussen op internet alles al opgezocht over deze "loopsheid" maar ze vond wel dat ik heeeeeeeel lang loops bleef. Dus dan maar bellen met de hulplijn in Erica. Blijkt mijn moeder ook altijd lang loops te zijn. Maar ik moest wel naar de dierendokter voor controle. Gelukkig heeft de dokter me geen pijn gedaan en was alles goed met mij. Ook mocht ik wel pilletjes voor mijn hormonen (geen idee wat je met die dingen kunt) maar dat vond mijn vrouwtje geen goed idee. Dus nu krijg ik een medaille: zes en halve week loops! Nou, ik ben blij dat het over is, ben er wel mooi slank door gebleven. Mijn vrouwtje is ook blij dat het klaar is, kan ik weer lekker op schoot liggen.
Maar nu even wat belangrijks, ik krijg een broertje of een neefje of in ieder geval een vriendje. Mijn oppas, die helemaal gek van mij is, krijgt ook een Riefhondje (raar merk). Bram is vorige week geboren en ik heb al foto's van hem gezien. Volgens mij kan je daar helemaal niet mee spelen. Het lijkt wel een klein zwart/bruin worstje. Zal mij benieuwen want we met die kleine spruit gaan beleven. Als hij maar niet denkt dat ik mijn plekje op schoot af ga staan. Hij kan lekker in zijn mandje liggen. Prima plek voor een baby.
Ik ben nu klaar met typen want ik moet heel nodig weer even gaan spelen met al mijn interessante speledingetje. Ook moet ik nog even op mijn botje kauwen om mijn tanden in goede conditie te houden.
Dag allemaal. Tot gauw .
10 januari 2014
Hallo Allemaal,
Bibi vond het tijd worden dat haar dagboek bijgewerkt wordt. Dus namens haar even een stukje typen.
Het gaat heel goed met Bibi. Wat hebben we het leuk met haar. Ze is alert, lief en heel erg ondeugend. Ondertussen is naar buiten gaan niet meer zo'n strijd. Ze gaat graag mee mits het niet regent en waait en in donker lopen heeft ook niet de voorkeur. Buiten moet eerst gezocht worden naar een goede plasplaats. Dat is een serieuze zaak. Ruiken, snuffelen en dan op het uiterste randje van de stoep (ze valt bijna in de goot) kan de blaas geleegd worden, in 1 keer. Voordeel van het hebben van een dame. Dan moet er gepoept worden. Ruiken, snuffelen, ronddraaien en dan toch niet want dan hoort of ziet ze weer iets. Als dat ook gedaan is, kan er gelopen worden, zou je denken. Niets is minder waar. Bibi gaat in de stofzuiger stand, alles moet geroken worden en het liefst in de bek genomen worden. Dus loop ik ook bijna met de neus op straat en roep de hele tijd: nee, los of niet doen. Soms laat ze van schrik de prooi los maar vaak moet er een kaakoperatie aan te pas komen om het gevondene uit de bek te halen. Bah, vies, kledderig en niet te herkennen wat het is. Het liefst wil ik dan rechtsomkeert naar huis om mijn handen te kunnen wassen. Maar Bibi is dan nog niet uitgewandeld want ze wil met alle honden kennismaken, vogels achterna en de wapperende blaadjes ook maar het allerliefst wil ze door alle mensen aangehaald worden. Zien jullie wel wat voor een leuk hondje ik ben. Vaak heeft ze geluk, er wordt wat geaaid en ge-oh en ge-ahed.
Momenteel gedraagt ze zich als een echte puberrella. Geen zin om in de bench te gaan, steeds naar buiten willen, springen tegen mensen en tegen de tafel en luisteren is er ook niet bij. Alhoewel luisteren sowieso nog niet tot haar kwaliteiten gerekend kan worden. De oren zijn groot genoeg maar ik denk dat ze deze nog niet wil verslijten want ze doet er zeer weinig mee. Als er maar een beetje op haar gemopperd wordt, neemt ze een snoekduik onder de bank en blijft lekker veilig zitten totdat de lucht geklaard is. Door deze veelvuldig geoefende actie ben ik wel bang dat ze een mega lange teckel gaat worden. Want die snoekduik gaat op de buik met uitgestrekte achterpoten, het is iedere keer weer grappig om te zien. Maartje en ik roepen ieder keer: zo Biebster, oefen je weer voor lange teckel!? Meestal komt het kontje met het immer bewegende staartje nog wel onder de bank uit. Naast alle bovenstaande kwaliteiten is ze ook slim en onverstoorbaar. Met de kerst waren we op bezoek bij mijn zus. Het eerste plasje ging natuurlijk op het vloerkleed maar nadat we haar de deur naar buiten hadden laten zien, ging ze de rest van de dag keurig voor de deur staan om haar behoefte buiten te doen. Op oudejaarsavond ook bij vrienden geweest en daar lag mevrouw om middernacht heerlijk te tukken in haar reisbench. Lekker veilig en geen gedoe van het vuurwerk. Jullie kunnen wel lezen dat we samen veel plezier hebben. De story van Bibi wordt vervolgd.